1. Jesień w sadzie.
2. Jesień w ogrodzie.
3. Jesienny krajobraz.
4. Deszczowa pogoda.
1. Jesień w sadzie.
2. Jesień w ogrodzie.
3. Jesienny krajobraz.
4. Deszczowa pogoda.
Jesień
Po pięknym dywanie liści
turlamy się jak wariaci.
W kieszeniach mamy kasztany -
jesteśmy strasznie bogaci!
Pan jakiś puka się w głowę
i pyta: "Co wam się stało?"
a słońce leje się z nieba
na parki i na ziemię całą.
Ganiają się psy i dzieci,
ktoś zbiera ciepłe żołędzie,
a słońce świeci i świeci,
a zimy nigdy nie będzie!!!
JESIENNE SKARBY
I. Jedzie, jedzie Pani Jesień w dyni jak w karecie.
Szuru-buru złote liście rzuca już po świecie.
Bęc, bęc, bęc, kasztany lecą, szyszki i żołędzie.
Jesień z wiatrem dokazuje, bałagani wszędzie!
Ref: My jesienne skarby z chęcią pozbieramy.
I kasztany, i żołędzie, szyszki też.
Co z nich można zrobić, dobry pomysł mamy -
Będą ludki, konik, piesek, żółwik, jeż!
II. Pani jesień jabłka , gruszki w sadzie rozsypała.
Pac i pac - to spadła śliwka, która już dojrzała.
Kap, kap, kap - tak deszczyk kapie, jak to na jesieni.
A za oknem jarzębina ciągle się czerwieni.
1. Poznajmy się.
2. W naszym przedszkolu.
3. Jesteśmy podobni, jesteśmy różni.
4. Bezpieczni na drodze.
" Sznurowadła"
Komu myśl do głowy wpadła,
by wymyślić sznurowadła?
kto nas skazał na torturki,
by przez dziurki przewlec sznurki?
Wynalazca sznurowadeł
to na pewno był ktoś taki,
kto nie wiedział, że na świecie
są dzieciaki przedszkolaki.
Kodeks naszej grupy
I. Mówimy "dzień dobry" i "do widzenia",
nie grymasimy podczas jedzenia.
W zajęciach chętnie uczestniczymy,
razem się bawimy i razem uczymy.
Ref: To zasady ważne, to nasze zasady,
są kodeksem naszej przedszkolnej gromady.
Dzięki nim jest zawsze bezpiecznie i miło,
dzięki nim się wiele przyjaźni zrodziło!
II. Pomagamy sobie i się dzielimy,
za ręce chętnie chodzimy.
Innych słuchamy, o porządek dbamy,
w ciszy się bawimy i się nie kłócimy.
Ref: To zasady ważne, to nasze zasady
Jesteśmy mili i samodzielni,
Zawsze być chcemy bardzo uprzejmi,
z szacunkiem do siebie się odnosimy,
młodszym pomagamy i prawdę mówimy.
Magiczne
miejsce
Marek Majewski
Teatr to jest widownia i scena.
Niby nic magicznego w tym nie ma,
aż do chwili, gdy nagle na scenie
dziwne zacznie się dziać przedstawienie.
(…)
Każda bajka się staje prawdziwa,
gaśnie światło i scena ożywa.
Wszystko
może się zdarzyć na scenie.
Działa
czar, póki trwa przedstawienie. (…)
Teatr
gra. Każdy ma, czego szuka.
A to
wszystko nazywa się sztuka.
Gdy
dorosnę, to może tu wrócę,
żeby zagrać na scenie w
tej sztuce. (…)
1. Jesień w sadzie. 2. Jesień w ogrodzie. 3. Jesienny krajobraz. 4. Deszczowa pogoda.